Doel van de kerk (3)

In mijn vorige blogje riep ik op om de tekst in Efeziërs 4:11-13 een paar keer aandachtig te lezen in verschillende vertalingen. Eigenlijk ontstaat er dan al een idee over het doel van de kerk in het algemeen. 

Uiteraard zijn die verzen onderdeel van een hoofdstuk en dat hoofdstuk onderdeel van een Bijbelboek, in dit geval een brief die de apostel Paulus in de 1e eeuw AD aan de gelovigen in Efeze schreef. Efeze was toen de hoofdstad van de Romeinse provincie Asia, in het westen van Turkije.

Laten we eens zin voor zin kijken wat de Bijbel zegt...

En hij [Jezus] is het die ​apostelen​ heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, ​herders​ en leraren...

Die zin alleen al geeft stof tot nadenken en discussies, maar zeker ook tot dankbaarheid. Jezus heeft mensen met een specifieke opdracht (roeping) aangesteld ('gegeven' staat er in de HSV en Het Boek). Heerlijk, denk ik dan, dat hoeven we in elk geval niet zelf te verzinnen of op te zetten. Deze mensen zijn een gift, een geschenk. Zij hebben daarvoor niet geleerd of gestudeerd, maar zijn 'slechts' gehoorzaam geweest aan een roeping. 

Sommige theologen en geloofsstromingen beweren dat apostelen en profeten niet meer in deze tijd voorkomen, dat die er alleen waren om de kerk tweeduizend jaar geleden op te starten. Maar diezelfde mensen geloven nog wél dat er herders (pastors, dominees, voorgangers, hoe je ze ook noemen wilt) en leraren zijn... Tsja, dat lijkt me een beetje willekeur met als vervelend gevolg dat bepaalde mensen (functies) uit deze groep van vijf zijn getild en daarmee verheven tot (veelal) geisoleerde posities.

Niemand kijkt er raar van op als een man of vrouw zich voorstelt als 'de pastor van die en die gemeente' of 'de dominee van die en die kerk'. Maar als iemand bijvoorbeeld zou beweren 'de profeet van die en die gemeente' te zijn, krijgt hij/zij al snel het stempel 'vreemd' of 'sektarisch' of  'vals'. Zouden jullie eens met mij mee willen denken hoe dit komt? Bijbels gezien kan het gewoon niet!

Met elkaar hebben zij namelijk een taak...

Doel van de kerk (2)

Alleen al de aankondiging van deze blogserie over het doel van de kerk is meer dan zeshonderd keer gelezen. En enorme bemoediging voor mij en tegelijkertijd een teken dat ik niet de enige ben die met dit onderwerp in de weer is.

Om te beginnen wil ik de basistekst voor deze serie overdenkingen, Efeziërs 4:11-13, in een paar verschillende vertalingen aanhalen opdat we allemaal (ongeacht kerkelijke achtergrond) een idee krijgen wat de Bijbel zegt over het doel van de gemeente/de kerk, ook wel het lichaam van Christus genoemd (zie ook 1 Korintiërs 12:27).

NBV vertaling

En hij [Jezus] is het die ​apostelen​ heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, ​herders​ en leraren, om de ​heiligen​ toe te rusten voor het werk in zijn dienst. Zo wordt het lichaam van ​Christus​ opgebouwd, totdat wij allen samen door ons geloof en door onze kennis van de ​Zoon van God​ een eenheid vormen, de eenheid van de volmaakte mens, van de tot volle wasdom gekomen volheid van ​Christus

HSV vertaling

En Hij heeft sommigen gegeven als ​apostelen, anderen als profeten, weer anderen als evangelisten en nog weer anderen als ​herders​ en leraars, om de ​heiligen​ toe te rusten tot het werk van dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van ​Christus, totdat wij allen komen tot de eenheid van het geloof en van de kennis van de ​Zoon van God, tot een volwassen man, tot de maat van de grootte van de volheid van ​Christus,

Het Boek vertaling

Christus heeft sommigen aan de Gemeente gegeven die apostel zijn, anderen die namens Hem spreken; sommigen die het goede nieuws aan ongelovigen vertellen, anderen die de christenen geestelijk verzorgen en weer anderen die onderwijzen. Met elkaar moeten zij de christenen klaarmaken om God te dienen, zodat de Gemeente, het lichaam van Christus, zal groeien en sterk en volwassen zal worden. Het doel daarvan is dat wij ten slotte volledig één zullen zijn, door ons gemeenschappelijk geloof en doordat wij de Zoon van God allemaal even goed kennen. Dan zullen wij volledig mens zijn, volwassen geworden door alles wat Christus in ons heeft gedaan.

Als we die teksten een paar keer lezen ontstaat er al een idee van Gods bedoeling met de kerk op aarde, vinden jullie niet?

Doel van de kerk (1)

Al enige tijd loop ik met het idee rond om een blogserie te schrijven over Efeziërs 4:11-13. Dat is het Bijbelgedeelte waarin (kort maar krachtig) het doel van de kerk wordt beschreven. 

Ik heb het, om diverse redenen, steeds uitgesteld. Ten eerste omdat ik niet de indruk wil wekken dat ik antwoorden heb op de vragen die er zijn rondom het reilen en zeilen in onze kerken en gemeentes. Ten tweede omdat ik met het schrijven van zo'n serie ongetwijfeld heilige huisjes omver moet werpen. En ten derde omdat ik er zelf nog niet helemaal uit ben hoe een kerk gezond zou moeten functioneren.

Toch wil ik een poging wagen om eens een frisse kijk op ons 'kerkje spelen' te werpen. De kerk is namelijk van groot belang in de samenleving, meer dan we misschien zelf durven geloven. Dat blijkt uit een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) dat eind vorig jaar werd gepubliceerd. Ik citeer:

"Religie is een belangrijke factor in de samenleving. De religieuze binding wordt vaak in verband gebracht met het participeren in de samenleving, zoals hulp verlenen aan anderen, de inzet als vrijwilliger, het geven aan goede doelen en het stemmen bij verkiezingen (Bekkers en Schuyt, 2010; De Hart, 2014; Putnam en Campbell, 2012; Schmeets, 2015). Veelal komt naar voren dat religieuze personen meer meedoen met de samenleving dan niet-religieuzen....Religie is ook bevorderlijk voor het welzijn. Zo geven frequente, wekelijkse, bezoekers van religieuze diensten aan meer gelukkig en tevreden te zijn dan degenen die minder vaak naar een dienst gaan (Coumans, 2014)."

Er is regelmatig kritiek op de kerk en misschien hebben we als Christenen nog wel het meest kritiek op onszelf. Maar laten we niet vergeten dat hoe meer drama en onrust er op aarde is, hoe groter de behoefte wordt aan zekerheid, veiligheid en toekomstperspectief. Ik denk dat we als kerk (ook wel 'Het lichaam van Christus genoemd) meer dan ooit herkenbaar moeten zijn, bijvoorbeeld aan licht in de duisternis, aan veiligheid in gevaar, aan vrede temidden van oorlog en aan liefde temidden van geweld.

Ik hoop dat jullie weer meelezen en zoals altijd zijn jullie reacties van harte welkom.